Iedere vader of moeder weet dat hij of zij grenzen moet stellen aan zijn kinderen. Maar dat is niet altijd makkelijk.

• Mag je 2-jarige het schepje dat is afgepakt hardhandig terug proberen te pakken?
• Mag je 5-jarige met zijn nieuwe broek aan buiten spelen?
• Mag je 9-jarige nog wat langer op de tablet als hij met een leerzaam spelletje bezig is?

Als ouder moet je steeds beslissingen nemen: wat vind je wel en niet goed? En vervolgens moet je voor elkaar zien te krijgen dat je kind doet wat je zegt. Dat spreekt niet vanzelf. Ik hoor ouders vaak zeggen: 'Het maakt niet uit wat ik zeg, hij gaat gewoon door!'

Ouderschap maakt kwetsbaar. We willen het graag goed doen en de buitenwereld en onszelf laten zien dat we het voor elkaar hebben. Desnoods door dingen te doen die we eigenlijk niet willen.

Snelle winst

Je kind een 2e koekje verbieden of van zijn tablet halen: temperamentvolle kinderen zullen zich laten horen. Een enorme driftbui kan het gevolg zijn. Of, bij de wat grotere kinderen; 'Jij bent niet de baas!' En, ook niet ongebruikelijk: 'Ik haat je!' Wat nu?

Hoor jij jezelf dan ook zeggen: 'Nog eentje dan' of 'nog eventjes dan'. De rust keert terug, grote lach. Het is zoveel gemakkelijker je kind niet al te veel in de weg te leggen.

Dubbele opdracht

We willen dat onze kinderen naar ons luisteren, maar we willen ook dat ze een eigen mening gaan vormen en goed voor zichzelf leren opkomen. En we willen onze kinderen heel serieus nemen. Dat is best een lastige combinatie.

Hoe moet je nou eigenlijk de verhouding tussen ouder en kind zien? Of zoals sommige ouders vragen: 'Hoe streng mág ik zijn?' Als ouder bepaal je uiteindelijk zelf wat je je kind wilt leren. Met vallen en opstaan ontwikkel je je een eigen manier van grenzen stellen.

Grenzen stellen, deel 2

In oktober 2017 zal Teuny je meer vertellen over grenzen stellen: wáárom hebben kinderen grenzen nodig.